Definify.com
Definition 2025
eahtian
eahtian
Old English
Verb
eahtian
Conjugation
Conjugation of eahtian (weak class 2)
| infinitive | eahtian | tō eahtianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | eahtie eahtiġe |
eahtode |
| 2nd-person singular | eahtast | eahtodest |
| 3rd-person singular | eahtaþ | eahtode |
| plural | eahtiaþ eahtiġaþ |
eahtodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | eahtie eahtiġe |
eahtode |
| plural | eahtien eahtiġen |
eahtoden |
| imperative | ||
| singular | eahta | |
| plural | eahtiaþ eahtiġaþ |
|
| participle | present | past |
| eahtiende eahtiġende |
(ġe)eahtod | |