Definify.com
Definition 2025
earnian
earnian
Old English
Verb
earnian
Conjugation
Conjugation of earnian (weak class 2)
| infinitive | earnian | tō earnianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | earnie earniġe |
earnode |
| 2nd-person singular | earnast | earnodest |
| 3rd-person singular | earnaþ | earnode |
| plural | earniaþ earniġaþ |
earnodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | earnie earniġe |
earnode |
| plural | earnien earniġen |
earnoden |
| imperative | ||
| singular | earna | |
| plural | earniaþ earniġaþ |
|
| participle | present | past |
| earniende earniġende |
(ġe)earnod | |
Descendants
- English: earn