Definify.com
Definition 2025
effodiens
effodiens
Latin
Participle
effodiēns m, f, n (genitive effodientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | effodiēns | effodientēs | effodientia | ||
| genitive | effodientis | effodientium | |||
| dative | effodientī | effodientibus | |||
| accusative | effodientem | effodiēns | effodientēs | effodientia | |
| ablative | effodiente, effodientī1 | effodientibus | |||
| vocative | effodiēns | effodientēs | effodientia | ||
1When used purely as an adjective.