Definify.com
Definition 2025
egerens
egerens
Latin
Participle
ēgerēns m, f, n (genitive ēgerentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | ēgerēns | ēgerentēs | ēgerentia | ||
| genitive | ēgerentis | ēgerentium | |||
| dative | ēgerentī | ēgerentibus | |||
| accusative | ēgerentem | ēgerēns | ēgerentēs | ēgerentia | |
| ablative | ēgerente, ēgerentī1 | ēgerentibus | |||
| vocative | ēgerēns | ēgerentēs | ēgerentia | ||
1When used purely as an adjective.