Definify.com
Definition 2025
eiciens
eiciens
Latin
Participle
ēiciēns m, f, n (genitive ēicientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | ēiciēns | ēicientēs | ēicientia | ||
| genitive | ēicientis | ēicientium | |||
| dative | ēicientī | ēicientibus | |||
| accusative | ēicientem | ēiciēns | ēicientēs | ēicientia | |
| ablative | ēicientī | ēicientibus | |||
| vocative | ēiciēns | ēicientēs | ēicientia | ||