Definify.com
Definition 2024
ekler
ekler
Turkish
Noun
ekler (definite accusative ekleri, plural eklerler)
Declension
declension of ekler
possessive forms of ekler
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | eklerim | eklerlerim |
| definite accusative (belirtme) | eklerimi | eklerlerimi |
| dative (yönelme) | eklerime | eklerlerime |
| locative (bulunma) | eklerimde | eklerlerimde |
| ablative (çıkma) | eklerimden | eklerlerimden |
| genitive (tamlayan) | eklerimin | eklerlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eklerin | eklerlerin |
| definite accusative (belirtme) | eklerini | eklerlerini |
| dative (yönelme) | eklerine | eklerlerine |
| locative (bulunma) | eklerinde | eklerlerinde |
| ablative (çıkma) | eklerinden | eklerlerinden |
| genitive (tamlayan) | eklerinin | eklerlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ekleri | eklerleri |
| definite accusative (belirtme) | eklerini | eklerlerini |
| dative (yönelme) | eklerine | eklerlerine |
| locative (bulunma) | eklerinde | eklerlerinde |
| ablative (çıkma) | eklerinden | eklerlerinden |
| genitive (tamlayan) | eklerinin | eklerlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eklerimiz | eklerlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | eklerimizi | eklerlerimizi |
| dative (yönelme) | eklerimize | eklerlerimize |
| locative (bulunma) | eklerimizde | eklerlerimizde |
| ablative (çıkma) | eklerimizden | eklerlerimizden |
| genitive (tamlayan) | eklerimizin | eklerlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ekleriniz | eklerleriniz |
| definite accusative (belirtme) | eklerinizi | eklerlerinizi |
| dative (yönelme) | eklerinize | eklerlerinize |
| locative (bulunma) | eklerinizde | eklerlerinizde |
| ablative (çıkma) | eklerinizden | eklerlerinizden |
| genitive (tamlayan) | eklerinizin | eklerlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eklerleri | eklerleri |
| definite accusative (belirtme) | eklerlerini | eklerlerini |
| dative (yönelme) | eklerlerine | eklerlerine |
| locative (bulunma) | eklerlerinde | eklerlerinde |
| ablative (çıkma) | eklerlerinden | eklerlerinden |
| genitive (tamlayan) | eklerlerinin | eklerlerinin |
Etymology 2
Noun
ekler
- plural of ek
Etymology 3
Verb
ekler
- third-person singular present simple indicative positive of eklemek