Definify.com
Definition 2025
elicitus
elicitus
Latin
Participle
ēlicitus m (feminine ēlicita, neuter ēlicitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēlicitus | ēlicita | ēlicitum | ēlicitī | ēlicitae | ēlicita | |
| genitive | ēlicitī | ēlicitae | ēlicitī | ēlicitōrum | ēlicitārum | ēlicitōrum | |
| dative | ēlicitō | ēlicitō | ēlicitīs | ||||
| accusative | ēlicitum | ēlicitam | ēlicitum | ēlicitōs | ēlicitās | ēlicita | |
| ablative | ēlicitō | ēlicitā | ēlicitō | ēlicitīs | |||
| vocative | ēlicite | ēlicita | ēlicitum | ēlicitī | ēlicitae | ēlicita | |
References
- elicitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “elicitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.