Definify.com
Definition 2025
elska
elska
Faroese
Verb
elska (third person singular past indicative elskaði, third person plural past indicative elskaðu, supine elskað)
- to love
Conjugation
v-30 | ||||
infinitive | elska | |||
---|---|---|---|---|
present participle | elskandi | |||
past participle a6 | elskaður | |||
supine | elskað | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | elski | elskar | elskar | elska |
past | elskaði | elskaði | elskaði | elskaðu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | elska! | — | elskið! |
Antonyms
Synonyms
- unna, ynna, alska
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛlska/
Noun
elska f (genitive singular elsku, nominative plural elskur)
- love
- Ekki gráta elsku vinur.
- Don't cry dear friend.
- Ekki gráta elsku vinur.
Declension
declension of elska
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | elska | elskan | elskur | elskurnar |
accusative | elsku | elskuna | elskur | elskurnar |
dative | elsku | elskunni | elskum | elskunum |
genitive | elsku | elskunnar | elska/elskna | elskanna/elsknanna |
Derived terms
- elskan mín
Verb
elska (weak verb, third-person singular past indicative elskaði, supine elskað)
- (transitive, intransitive, with accusative) to love syn.
- Ég elska konuna mína.
- I love my wife.
- Hann elskaði mig aldrei.
- He never loved me.
- Ég elska konuna mína.
Conjugation
elska — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að elska | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
elskað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
elskandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég elska | við elskum | present (nútíð) |
ég elski | við elskum |
þú elskar | þið elskið | þú elskir | þið elskið | ||
hann, hún, það elskar | þeir, þær, þau elska | hann, hún, það elski | þeir, þær, þau elski | ||
past (þátíð) |
ég elskaði | við elskuðum | past (þátíð) |
ég elskaði | við elskuðum |
þú elskaðir | þið elskuðuð | þú elskaðir | þið elskuðuð | ||
hann, hún, það elskaði | þeir, þær, þau elskuðu | hann, hún, það elskaði | þeir, þær, þau elskuðu | ||
imperative (boðháttur) |
elska (þú) | elskið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
elskaðu | elskiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að elskast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
elskast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
elskandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég elskast | við elskumst | present (nútíð) |
ég elskist | við elskumst |
þú elskast | þið elskist | þú elskist | þið elskist | ||
hann, hún, það elskast | þeir, þær, þau elskast | hann, hún, það elskist | þeir, þær, þau elskist | ||
past (þátíð) |
ég elskaðist | við elskuðumst | past (þátíð) |
ég elskaðist | við elskuðumst |
þú elskaðist | þið elskuðust | þú elskaðist | þið elskuðust | ||
hann, hún, það elskaðist | þeir, þær, þau elskuðust | hann, hún, það elskaðist | þeir, þær, þau elskuðust | ||
imperative (boðháttur) |
elskast (þú) | elskist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
elskastu | elskisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
elskaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
elskaður | elskuð | elskað | elskaðir | elskaðar | elskuð | |
accusative (þolfall) |
elskaðan | elskaða | elskað | elskaða | elskaðar | elskuð | |
dative (þágufall) |
elskuðum | elskaðri | elskuðu | elskuðum | elskuðum | elskuðum | |
genitive (eignarfall) |
elskaðs | elskaðrar | elskaðs | elskaðra | elskaðra | elskaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
elskaði | elskaða | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu | |
accusative (þolfall) |
elskaða | elskuðu | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu | |
dative (þágufall) |
elskaða | elskuðu | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu | |
genitive (eignarfall) |
elskaða | elskuðu | elskaða | elskuðu | elskuðu | elskuðu |
Usage notes
- The verb elska is mostly used about people and animals or pets (though rarely). Almost never used about inanimate things such as food, cars etc.
Derived terms
Synonyms
Norwegian Nynorsk
Etymology
Verb
elska
- alternative form of elske
References
- “elska” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Alternative forms
- ælska (Old East Norse)
Etymology
From Proto-Germanic *aliskaną (“to care for, cultivate, cherish”), from Proto-Germanic *aliskaz (“dear, precious”), from Proto-Germanic *al- (“to spur, drive, be enthusiastic”), from Proto-Indo-European *el-, *lā- (“to drive, move, go”). Related to Old Norse elskr (“dear, beloved”), Old English ellen (“courage, zeal”). More at ellen.
Verb
elska
- to love
References
- elska in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press