Definify.com
Definition 2025
emancipandus
emancipandus
Latin
Participle
ēmancipandus m (feminine ēmancipanda, neuter ēmancipandum); first/second declension
- which is to be emancipated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēmancipandus | ēmancipanda | ēmancipandum | ēmancipandī | ēmancipandae | ēmancipanda | |
| genitive | ēmancipandī | ēmancipandae | ēmancipandī | ēmancipandōrum | ēmancipandārum | ēmancipandōrum | |
| dative | ēmancipandō | ēmancipandō | ēmancipandīs | ||||
| accusative | ēmancipandum | ēmancipandam | ēmancipandum | ēmancipandōs | ēmancipandās | ēmancipanda | |
| ablative | ēmancipandō | ēmancipandā | ēmancipandō | ēmancipandīs | |||
| vocative | ēmancipande | ēmancipanda | ēmancipandum | ēmancipandī | ēmancipandae | ēmancipanda | |