Definify.com
Definition 2025
emaner
emaner
See also: émaner
Ladin
Verb
emaner
- To give off, send out; emanate, radiate
- To promulgate
Conjugation
Conjugation of emaner
| infinitive | emaner, emané | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avei | gerund | emanan | |||
| past participle | emané | |||||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | ie | tu | el/ela | nos | vos | ei/eles |
| present | emane, emaneie | emanes, emaneies | emana, emaneia, emanea | emanon | emaneis | emana, emaneia |
| imperfect | emanove | emanoves | emanova | emanovan | emanovais | emanova |
| future | emanaré | emanaras | emanarà | emanaron | emanareis | emanarà |
| subjunctive | che ie | che tu | che el/che ela | che nos | che vos | che ee/che eles |
| present | emane, emaneie | emanes, emaneies | emane, emaneie | emanon | emaneis | emane |
| imperfect | emanasse | emanasses | emanassa | emanassan | emanassais | emanassa |
| imperative | - | tu | nos | vos | ||
| emana, emaneia | emanon | emanede | ||||