Definify.com
Definition 2025
emendatio
emendatio
Latin
Noun
ēmendātiō f (genitive ēmendātiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | ēmendātiō | ēmendātiōnēs |
| genitive | ēmendātiōnis | ēmendātiōnum |
| dative | ēmendātiōnī | ēmendātiōnibus |
| accusative | ēmendātiōnem | ēmendātiōnēs |
| ablative | ēmendātiōne | ēmendātiōnibus |
| vocative | ēmendātiō | ēmendātiōnēs |
Related terms
References
- emendatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- emendatio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- EMENDATIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “emendatio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.