Definify.com

Definition 2024


emineo

emineo

Latin

Verb

ēmineō (present infinitive ēminēre, perfect active ēminuī); second conjugation, no passive

  1. I stand out, project, protrude.
  2. (of elements in a painting) I am prominent, stand out in relief.
  3. (figuratively) I am or become conspicuous or prominent, stand out (through my good qualities); I am eminent, excel.

Inflection

   Conjugation of emineo (second conjugation, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ēmineō ēminēs ēminet ēminēmus ēminētis ēminent
imperfect ēminēbam ēminēbās ēminēbat ēminēbāmus ēminēbātis ēminēbant
future ēminēbō ēminēbis ēminēbit ēminēbimus ēminēbitis ēminēbunt
perfect ēminuī ēminuistī ēminuit ēminuimus ēminuistis ēminuērunt, ēminuēre
pluperfect ēminueram ēminuerās ēminuerat ēminuerāmus ēminuerātis ēminuerant
future perfect ēminuerō ēminueris ēminuerit ēminuerimus ēminueritis ēminuerint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ēmineam ēmineās ēmineat ēmineāmus ēmineātis ēmineant
imperfect ēminērem ēminērēs ēminēret ēminērēmus ēminērētis ēminērent
perfect ēminuerim ēminuerīs ēminuerit ēminuerīmus ēminuerītis ēminuerint
pluperfect ēminuissem ēminuissēs ēminuisset ēminuissēmus ēminuissētis ēminuissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present ēminē ēminēte
future ēminētō ēminētō ēminētōte ēminentō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ēminēre ēminuisse
participles ēminēns
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
ēminēre ēminendī ēminendō ēminendum

Derived terms

Related terms

References