Definify.com

Definition 2025

emmek

emmek

Turkish

Verb

emmek ‎(third-person singular simple present emer)

  1. (transitive) to suck
    Vampirler kan emen hayalî yaratıklardır.‎ ― Vampires are imaginary blood sucking creatures.
  2. (transitive) to absorb
  3. (transitive) to milk, mulct, bleed

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple emer miyim? emer misin? emer mi? emer miyiz? emer misiniz? emerler mi?
present continuous emiyor muyum? emiyor musun? emiyor mu? emiyor muyuz? emiyor musunuz? emiyorlar mı?
past definite emdim mi? emdin mi? emdi mi? emdik mi? emdiniz mi? emdiler mi?
past continuous emiyor muydum? emiyor muydun? emiyor muydu? emiyor muyduk? emiyor muydunuz? emiyorlar mıydı?
future simple emecek miyim? emecek misin? emecek mi? emecek miyiz? emecek misiniz? emecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple emmem emmezsin emmez emmeyiz emmezsiniz emmezler
present continuous emmiyorum emmiyorsun emmiyor emmiyoruz emmiyorsunuz emmiyorlar
past definite emmedim emmedin emmedi emmedik emmediniz emmediler
past continuous emmiyordum emmiyordun emmiyordu emmiyorduk emmiyordunuz emmiyordular
future simple emmeyeceğim emmeyeceksin emmeyecek emmeyeceğiz emmeyeceksiniz emmeyecekler

Related terms

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*em-ig, *em-ček”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish اممك ‎(emmek, “to suck, imbibe by sucking”), from Proto-Turkic *em- ‎(“to suck”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ɛˈmːɛc]
  • Hyphenation: em‧mek

Similar Results