Definify.com
Definition 2025
emotus
emotus
Latin
Participle
ēmōtus m (feminine ēmōta, neuter ēmōtum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēmōtus | ēmōta | ēmōtum | ēmōtī | ēmōtae | ēmōta | |
| genitive | ēmōtī | ēmōtae | ēmōtī | ēmōtōrum | ēmōtārum | ēmōtōrum | |
| dative | ēmōtō | ēmōtō | ēmōtīs | ||||
| accusative | ēmōtum | ēmōtam | ēmōtum | ēmōtōs | ēmōtās | ēmōta | |
| ablative | ēmōtō | ēmōtā | ēmōtō | ēmōtīs | |||
| vocative | ēmōte | ēmōta | ēmōtum | ēmōtī | ēmōtae | ēmōta | |
References
- emotus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “emotus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.