Definify.com
Definition 2025
equitans
equitans
Latin
Participle
equitāns m, f, n (genitive equitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | equitāns | equitantēs | equitantia | ||
| genitive | equitantis | equitantium | |||
| dative | equitantī | equitantibus | |||
| accusative | equitantem | equitāns | equitantēs | equitantia | |
| ablative | equitante, equitantī1 | equitantibus | |||
| vocative | equitāns | equitantēs | equitantia | ||
1When used purely as an adjective.