Definify.com
Definition 2025
eroava
eroava
Finnish
Verb
eroava
- Present active participle of erota.
Declension
| Inflection of eroava (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | eroava | eroavat | |
| genitive | eroavan | eroavien | |
| partitive | eroavaa | eroavia | |
| illative | eroavaan | eroaviin | |
| singular | plural | ||
| nominative | eroava | eroavat | |
| accusative | nom. | eroava | eroavat |
| gen. | eroavan | ||
| genitive | eroavan | eroavien eroavainrare |
|
| partitive | eroavaa | eroavia | |
| inessive | eroavassa | eroavissa | |
| elative | eroavasta | eroavista | |
| illative | eroavaan | eroaviin | |
| adessive | eroavalla | eroavilla | |
| ablative | eroavalta | eroavilta | |
| allative | eroavalle | eroaville | |
| essive | eroavana | eroavina | |
| translative | eroavaksi | eroaviksi | |
| instructive | — | eroavin | |
| abessive | eroavatta | eroavitta | |
| comitative | — | eroavine | |