Definify.com
Definition 2025
errandus
errandus
Latin
Participle
errandus m (feminine erranda, neuter errandum); first/second declension
- which is to go astray
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | errandus | erranda | errandum | errandī | errandae | erranda | |
| genitive | errandī | errandae | errandī | errandōrum | errandārum | errandōrum | |
| dative | errandō | errandō | errandīs | ||||
| accusative | errandum | errandam | errandum | errandōs | errandās | erranda | |
| ablative | errandō | errandā | errandō | errandīs | |||
| vocative | errande | erranda | errandum | errandī | errandae | erranda | |