Hungarian
Noun
eseményhorizont (plural eseményhorizontok)
- (astrophysics) event horizon
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
eseményhorizont
|
eseményhorizontok
|
| accusative |
eseményhorizontot
|
eseményhorizontokat
|
| dative |
eseményhorizontnak
|
eseményhorizontoknak
|
| instrumental |
eseményhorizonttal
|
eseményhorizontokkal
|
| causal-final |
eseményhorizontért
|
eseményhorizontokért
|
| translative |
eseményhorizonttá
|
eseményhorizontokká
|
| terminative |
eseményhorizontig
|
eseményhorizontokig
|
| essive-formal |
eseményhorizontként
|
eseményhorizontokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
eseményhorizontban
|
eseményhorizontokban
|
| superessive |
eseményhorizonton
|
eseményhorizontokon
|
| adessive |
eseményhorizontnál
|
eseményhorizontoknál
|
| illative |
eseményhorizontba
|
eseményhorizontokba
|
| sublative |
eseményhorizontra
|
eseményhorizontokra
|
| allative |
eseményhorizonthoz
|
eseményhorizontokhoz
|
| elative |
eseményhorizontból
|
eseményhorizontokból
|
| delative |
eseményhorizontról
|
eseményhorizontokról
|
| ablative |
eseményhorizonttól
|
eseményhorizontoktól
|
| Possessive forms of eseményhorizont
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
eseményhorizontom
|
eseményhorizontjaim
|
| 2nd person sing. |
eseményhorizontod
|
eseményhorizontjaid
|
| 3rd person sing. |
eseményhorizontja
|
eseményhorizontjai
|
| 1st person plural |
eseményhorizontunk
|
eseményhorizontjaink
|
| 2nd person plural |
eseményhorizontotok
|
eseményhorizontjaitok
|
| 3rd person plural |
eseményhorizontjuk
|
eseményhorizontjaik
|