Definify.com
Definition 2025
esilarare
esilarare
Italian
Verb
esilarare
- (transitive) to exhilarate
- (transitive) to amuse
Conjugation
Conjugation of esilarare
| infinitive | esilarare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | esilarando | |||
| present participle | esilarante | past participle | esilarato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | esilaro | esilari | esilara | esilariamo | esilarate | esilarano |
| imperfect | esilaravo | esilaravi | esilarava | esilaravamo | esilaravate | esilaravano |
| past historic | esilarai | esilarasti | esilarò | esilarammo | esilaraste | esilararono |
| future | esilarerò | esilarerai | esilarerà | esilareremo | esilarerete | esilareranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | esilarerei | esilareresti | esilarerebbe | esilareremmo | esilarereste | esilarerebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | esilari | esilari | esilari | esilariamo | esilariate | esilarino |
| imperfect | esilarassi | esilarassi | esilarasse | esilarassimo | esilaraste | esilarassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| esilara, non esilarare | esilari | esilariamo | esilarate | esilarino | ||