Definify.com
Definition 2024
evlat
evlat
Turkish
Noun
evlat (definite accusative evladı, plural evlatlar)
Related terms
Declension
declension of evlat
possessive forms of evlat
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | evladım | evlatlarım |
| definite accusative (belirtme) | evladımı | evlatlarımı |
| dative (yönelme) | evladıma | evlatlarıma |
| locative (bulunma) | evladımda | evlatlarımda |
| ablative (çıkma) | evladımdan | evlatlarımdan |
| genitive (tamlayan) | evladımın | evlatlarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evladın | evlatların |
| definite accusative (belirtme) | evladını | evlatlarını |
| dative (yönelme) | evladına | evlatlarına |
| locative (bulunma) | evladında | evlatlarında |
| ablative (çıkma) | evladından | evlatlarından |
| genitive (tamlayan) | evladının | evlatlarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evladı | evlatları |
| definite accusative (belirtme) | evladını | evlatlarını |
| dative (yönelme) | evladına | evlatlarına |
| locative (bulunma) | evladında | evlatlarında |
| ablative (çıkma) | evladından | evlatlarından |
| genitive (tamlayan) | evladının | evlatlarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evladımız | evlatlarımız |
| definite accusative (belirtme) | evladımızı | evlatlarımızı |
| dative (yönelme) | evladımıza | evlatlarımıza |
| locative (bulunma) | evladımızda | evlatlarımızda |
| ablative (çıkma) | evladımızdan | evlatlarımızdan |
| genitive (tamlayan) | evladımızın | evlatlarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evladınız | evlatlarınız |
| definite accusative (belirtme) | evladınızı | evlatlarınızı |
| dative (yönelme) | evladınıza | evlatlarınıza |
| locative (bulunma) | evladınızda | evlatlarınızda |
| ablative (çıkma) | evladınızdan | evlatlarınızdan |
| genitive (tamlayan) | evladınızın | evlatlarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | evlatları | evlatları |
| definite accusative (belirtme) | evlatlarını | evlatlarını |
| dative (yönelme) | evlatlarına | evlatlarına |
| locative (bulunma) | evlatlarında | evlatlarında |
| ablative (çıkma) | evlatlarından | evlatlarından |
| genitive (tamlayan) | evlatlarının | evlatlarının |