Definify.com
Definition 2025
exacerbatus
exacerbatus
Latin
Participle
exacerbātus m (feminine exacerbāta, neuter exacerbātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exacerbātus | exacerbāta | exacerbātum | exacerbātī | exacerbātae | exacerbāta | |
| genitive | exacerbātī | exacerbātae | exacerbātī | exacerbātōrum | exacerbātārum | exacerbātōrum | |
| dative | exacerbātō | exacerbātō | exacerbātīs | ||||
| accusative | exacerbātum | exacerbātam | exacerbātum | exacerbātōs | exacerbātās | exacerbāta | |
| ablative | exacerbātō | exacerbātā | exacerbātō | exacerbātīs | |||
| vocative | exacerbāte | exacerbāta | exacerbātum | exacerbātī | exacerbātae | exacerbāta | |