Definify.com
Definition 2025
exanimaturus
exanimaturus
Latin
Participle
exanimātūrus m (feminine exanimātūra, neuter exanimātūrum); first/second declension
- about to exhaust
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exanimātūrus | exanimātūra | exanimātūrum | exanimātūrī | exanimātūrae | exanimātūra | |
| genitive | exanimātūrī | exanimātūrae | exanimātūrī | exanimātūrōrum | exanimātūrārum | exanimātūrōrum | |
| dative | exanimātūrō | exanimātūrō | exanimātūrīs | ||||
| accusative | exanimātūrum | exanimātūram | exanimātūrum | exanimātūrōs | exanimātūrās | exanimātūra | |
| ablative | exanimātūrō | exanimātūrā | exanimātūrō | exanimātūrīs | |||
| vocative | exanimātūre | exanimātūra | exanimātūrum | exanimātūrī | exanimātūrae | exanimātūra | |