Definify.com
Definition 2025
exanimatus
exanimatus
Latin
Participle
exanimātus m (feminine exanimāta, neuter exanimātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exanimātus | exanimāta | exanimātum | exanimātī | exanimātae | exanimāta | |
| genitive | exanimātī | exanimātae | exanimātī | exanimātōrum | exanimātārum | exanimātōrum | |
| dative | exanimātō | exanimātō | exanimātīs | ||||
| accusative | exanimātum | exanimātam | exanimātum | exanimātōs | exanimātās | exanimāta | |
| ablative | exanimātō | exanimātā | exanimātō | exanimātīs | |||
| vocative | exanimāte | exanimāta | exanimātum | exanimātī | exanimātae | exanimāta | |
References
- exanimatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers