Definify.com
Definition 2025
exarans
exarans
Latin
Participle
exarāns m, f, n (genitive exarantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | exarāns | exarantēs | exarantia | ||
| genitive | exarantis | exarantium | |||
| dative | exarantī | exarantibus | |||
| accusative | exarantem | exarāns | exarantēs | exarantia | |
| ablative | exarante, exarantī1 | exarantibus | |||
| vocative | exarāns | exarantēs | exarantia | ||
1When used purely as an adjective.