Definify.com
Definition 2025
exaratus
exaratus
Latin
Participle
exarātus m (feminine exarāta, neuter exarātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exarātus | exarāta | exarātum | exarātī | exarātae | exarāta | |
| genitive | exarātī | exarātae | exarātī | exarātōrum | exarātārum | exarātōrum | |
| dative | exarātō | exarātō | exarātīs | ||||
| accusative | exarātum | exarātam | exarātum | exarātōs | exarātās | exarāta | |
| ablative | exarātō | exarātā | exarātō | exarātīs | |||
| vocative | exarāte | exarāta | exarātum | exarātī | exarātae | exarāta | |