Definify.com
Definition 2025
exauditus
exauditus
Latin
Participle
exaudītus m (feminine exaudīta, neuter exaudītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exaudītus | exaudīta | exaudītum | exaudītī | exaudītae | exaudīta | |
| genitive | exaudītī | exaudītae | exaudītī | exaudītōrum | exaudītārum | exaudītōrum | |
| dative | exaudītō | exaudītō | exaudītīs | ||||
| accusative | exaudītum | exaudītam | exaudītum | exaudītōs | exaudītās | exaudīta | |
| ablative | exaudītō | exaudītā | exaudītō | exaudītīs | |||
| vocative | exaudīte | exaudīta | exaudītum | exaudītī | exaudītae | exaudīta | |