Definify.com
Definition 2024
exclamandus
exclamandus
Latin
Participle
exclamandus m (feminine exclamanda, neuter exclamandum); first/second declension
- which is to be exclaimed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exclāmandus | exclāmanda | exclāmandum | exclāmandī | exclāmandae | exclāmanda | |
| genitive | exclāmandī | exclāmandae | exclāmandī | exclāmandōrum | exclāmandārum | exclāmandōrum | |
| dative | exclāmandō | exclāmandō | exclāmandīs | ||||
| accusative | exclāmandum | exclāmandam | exclāmandum | exclāmandōs | exclāmandās | exclāmanda | |
| ablative | exclāmandō | exclāmandā | exclāmandō | exclāmandīs | |||
| vocative | exclāmande | exclāmanda | exclāmandum | exclāmandī | exclāmandae | exclāmanda | |