Definify.com
Definition 2025
excutiens
excutiens
Latin
Participle
excutiēns m, f, n (genitive excutientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | excutiēns | excutientēs | excutientia | ||
| genitive | excutientis | excutientium | |||
| dative | excutientī | excutientibus | |||
| accusative | excutientem | excutiēns | excutientēs | excutientia | |
| ablative | excutientī | excutientibus | |||
| vocative | excutiēns | excutientēs | excutientia | ||