Definify.com
Definition 2025
execratus
execratus
Latin
Participle
exēcrātus m (feminine exēcrāta, neuter exēcrātum); first/second declension
- Alternative form of exsēcrātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exēcrātus | exēcrāta | exēcrātum | exēcrātī | exēcrātae | exēcrāta | |
| genitive | exēcrātī | exēcrātae | exēcrātī | exēcrātōrum | exēcrātārum | exēcrātōrum | |
| dative | exēcrātō | exēcrātō | exēcrātīs | ||||
| accusative | exēcrātum | exēcrātam | exēcrātum | exēcrātōs | exēcrātās | exēcrāta | |
| ablative | exēcrātō | exēcrātā | exēcrātō | exēcrātīs | |||
| vocative | exēcrāte | exēcrāta | exēcrātum | exēcrātī | exēcrātae | exēcrāta | |