Definify.com
Definition 2025
exitialis
exitialis
Latin
Adjective
exitiālis m, f (neuter exitiāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | exitiālis | exitiāle | exitiālēs | exitiālia | |
| genitive | exitiālis | exitiālium | |||
| dative | exitiālī | exitiālibus | |||
| accusative | exitiālem | exitiāle | exitiālēs | exitiālia | |
| ablative | exitiālī | exitiālibus | |||
| vocative | exitiālis | exitiāle | exitiālēs | exitiālia | |
References
- exitialis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exitialis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “exitialis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.