Definify.com
Definition 2025
exonerans
exonerans
Latin
Participle
exonerāns m, f, n (genitive exonerantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | exonerāns | exonerantēs | exonerantia | ||
| genitive | exonerantis | exonerantium | |||
| dative | exonerantī | exonerantibus | |||
| accusative | exonerantem | exonerāns | exonerantēs | exonerantia | |
| ablative | exonerante, exonerantī1 | exonerantibus | |||
| vocative | exonerāns | exonerantēs | exonerantia | ||
1When used purely as an adjective.