Definify.com
Definition 2025
exorandus
exorandus
Latin
Participle
exōrandus m (feminine exōranda, neuter exōrandum); first/second declension
- which is to be persuaded
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exōrandus | exōranda | exōrandum | exōrandī | exōrandae | exōranda | |
| genitive | exōrandī | exōrandae | exōrandī | exōrandōrum | exōrandārum | exōrandōrum | |
| dative | exōrandō | exōrandō | exōrandīs | ||||
| accusative | exōrandum | exōrandam | exōrandum | exōrandōs | exōrandās | exōranda | |
| ablative | exōrandō | exōrandā | exōrandō | exōrandīs | |||
| vocative | exōrande | exōranda | exōrandum | exōrandī | exōrandae | exōranda | |