Definify.com
Definition 2025
exoticus
exoticus
Latin
Adjective
exōticus m (feminine exōtica, neuter exōticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exōticus | exōtica | exōticum | exōticī | exōticae | exōtica | |
| genitive | exōticī | exōticae | exōticī | exōticōrum | exōticārum | exōticōrum | |
| dative | exōticō | exōticō | exōticīs | ||||
| accusative | exōticum | exōticam | exōticum | exōticōs | exōticās | exōtica | |
| ablative | exōticō | exōticā | exōticō | exōticīs | |||
| vocative | exōtice | exōtica | exōticum | exōticī | exōticae | exōtica | |
Derived terms
Descendants
- English: exotic
References
- exoticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- EXOTICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “exoticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.