Definify.com
Definition 2025
exprobratus
exprobratus
Latin
Participle
exprōbrātus m (feminine exprōbrāta, neuter exprōbrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exprōbrātus | exprōbrāta | exprōbrātum | exprōbrātī | exprōbrātae | exprōbrāta | |
| genitive | exprōbrātī | exprōbrātae | exprōbrātī | exprōbrātōrum | exprōbrātārum | exprōbrātōrum | |
| dative | exprōbrātō | exprōbrātō | exprōbrātīs | ||||
| accusative | exprōbrātum | exprōbrātam | exprōbrātum | exprōbrātōs | exprōbrātās | exprōbrāta | |
| ablative | exprōbrātō | exprōbrātā | exprōbrātō | exprōbrātīs | |||
| vocative | exprōbrāte | exprōbrāta | exprōbrātum | exprōbrātī | exprōbrātae | exprōbrāta | |