Definify.com
Definition 2025
exturbans
exturbans
Latin
Participle
exturbāns m, f, n (genitive exturbantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | exturbāns | exturbantēs | exturbantia | ||
| genitive | exturbantis | exturbantium | |||
| dative | exturbantī | exturbantibus | |||
| accusative | exturbantem | exturbāns | exturbantēs | exturbantia | |
| ablative | exturbante, exturbantī1 | exturbantibus | |||
| vocative | exturbāns | exturbantēs | exturbantia | ||
1When used purely as an adjective.