Definify.com
Definition 2025
fécken
fécken
Luxembourgish
Verb
fécken (third-person singular present féckt, past participle geféckt, auxiliary verb hunn)
- (transitive, vulgar) to ****
Conjugation
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | fécken | |
| participle | geféckt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | fécken | — |
| 2nd singular | fécks | féck |
| 3rd singular | féckt | — |
| 1st plural | fécken | — |
| 2nd plural | féckt | féckt |
| 3rd plural | fécken | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||