Definify.com

Definition 2024


faal

faal

Dutch

Noun

faal c (plural falen, diminutive faaltje n)

  1. failure, mistake, blunder
    • 2010, retorbrapi, Nieuwe OS X (faal)
      Al met al een grote faal dus. Nu hebben ze wel gezegd in de loop van het jaar nog nieuwe features aan te kondigen, dus het is voor een deel nog even afwachten.
      All in all a big failure. They did say new features would be announced later on in the year, though, so partially we still have to wait for a while.

Derived terms

Interjection

faal

  1. fail

Verb

faal

  1. first-person singular present indicative of falen
  2. imperative of falen

North Frisian

Etymology

From Old Frisian falla, which derives from from Proto-Germanic *fallaną. Cognates include West Frisian falle.

Verb

faal

  1. (Föhr-Amrum) to fall
Conjugation