Definify.com
Definition 2025
factitandus
factitandus
Latin
Participle
factitandus m (feminine factitanda, neuter factitandum); first/second declension
- which is to be practised
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | factitandus | factitanda | factitandum | factitandī | factitandae | factitanda | |
| genitive | factitandī | factitandae | factitandī | factitandōrum | factitandārum | factitandōrum | |
| dative | factitandō | factitandō | factitandīs | ||||
| accusative | factitandum | factitandam | factitandum | factitandōs | factitandās | factitanda | |
| ablative | factitandō | factitandā | factitandō | factitandīs | |||
| vocative | factitande | factitanda | factitandum | factitandī | factitandae | factitanda | |