Definify.com
Definition 2025
factitans
factitans
Latin
Participle
factitāns m, f, n (genitive factitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | factitāns | factitantēs | factitantia | ||
| genitive | factitantis | factitantium | |||
| dative | factitantī | factitantibus | |||
| accusative | factitantem | factitāns | factitantēs | factitantia | |
| ablative | factitante, factitantī1 | factitantibus | |||
| vocative | factitāns | factitantēs | factitantia | ||
1When used purely as an adjective.