Definify.com
Definition 2025
faltan
faltan
Old High German
Verb
faltan
- to fold
Conjugation
Conjugation of faltan (strong class 7)
| infinitive | faltan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | faltu | fialt |
| 2nd person singular | faltis | fialti |
| 3rd person singular | faltit | fialt |
| 1st person plural | faltem, faltemes | fialtum, fialtumes |
| 2nd person plural | faltet | fialtut |
| 3rd person plural | faltant | fialtun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | falte | fialti |
| 2nd person singular | faltes | fialtis |
| 3rd person singular | falte | fialti |
| 1st person plural | faltem, faltemes | fialtim, fialtimes |
| 2nd person plural | faltet | fialtit |
| 3rd person plural | falten | fialtin |
| imperative | present | |
| singular | falt | |
| plural | faltet | |
| participle | present | past |
| faltanti | gifaltan | |