Definify.com
Definition 2025
fascinaturus
fascinaturus
Latin
Participle
fascinātūrus m (feminine fascinātūra, neuter fascinātūrum); first/second declension
- about to fascinate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | fascinātūrus | fascinātūra | fascinātūrum | fascinātūrī | fascinātūrae | fascinātūra | |
| genitive | fascinātūrī | fascinātūrae | fascinātūrī | fascinātūrōrum | fascinātūrārum | fascinātūrōrum | |
| dative | fascinātūrō | fascinātūrō | fascinātūrīs | ||||
| accusative | fascinātūrum | fascinātūram | fascinātūrum | fascinātūrōs | fascinātūrās | fascinātūra | |
| ablative | fascinātūrō | fascinātūrā | fascinātūrō | fascinātūrīs | |||
| vocative | fascinātūre | fascinātūra | fascinātūrum | fascinātūrī | fascinātūrae | fascinātūra | |