Definify.com
Definition 2025
fatens
fatens
Latin
Participle
fatēns m, f, n (genitive fatentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | fatēns | fatentēs | fatentia | ||
| genitive | fatentis | fatentium | |||
| dative | fatentī | fatentibus | |||
| accusative | fatentem | fatēns | fatentēs | fatentia | |
| ablative | fatente, fatentī1 | fatentibus | |||
| vocative | fatēns | fatentēs | fatentia | ||
1When used purely as an adjective.