Definify.com
Definition 2025
feccan
feccan
Old English
Alternative forms
- fæċċan
Verb
feċċan
Conjugation
Conjugation of feċċan (weak class 2)
| infinitive | feċċan | tō feċċanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | feċċe | feahte |
| 2nd-person singular | feċċast | feahtest |
| 3rd-person singular | feċċaþ | feahte |
| plural | feċċaþ | feahton |
| subjunctive | present | past |
| singular | feċċe | feahte |
| plural | feċċen | feahten |
| imperative | ||
| singular | feċċa | |
| plural | feċċaþ | |
| participle | present | past |
| feċċende | feaht | |
Related terms
Descendants
- English: fetch