Definify.com
Definition 2025
feodatorius
feodatorius
Latin
Alternative forms
Adjective
feodātōrius m (feminine feodātōria, neuter feodātōrium); first/second declension
-  Alternative form of feudātōrius ("feudatory").
-  1873: James Spence, Ruined Castles: Monuments of Former Men in Vicinity of Banff, page 40 (Edmonston) [2008 reprint]
- 1560. — At Findlater, John Gordon or Ogilvie, “dominus feodatorius,” of Ogilvie and Findlater, grants a deed of seisin, in the lands of Auchnastank, to Gordon of Beldorney.
 
 
-  1873: James Spence, Ruined Castles: Monuments of Former Men in Vicinity of Banff, page 40 (Edmonston) [2008 reprint]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | feodātōrius | feodātōria | feodātōrium | feodātōriī | feodātōriae | feodātōria | |
| genitive | feodātōriī | feodātōriae | feodātōriī | feodātōriōrum | feodātōriārum | feodātōriōrum | |
| dative | feodātōriō | feodātōriō | feodātōriīs | ||||
| accusative | feodātōrium | feodātōriam | feodātōrium | feodātōriōs | feodātōriās | feodātōria | |
| ablative | feodātōriō | feodātōriā | feodātōriō | feodātōriīs | |||
| vocative | feodātōrie | feodātōria | feodātōrium | feodātōriī | feodātōriae | feodātōria | |
Descendants
- English: feodatory