Definify.com
Definition 2025
feran
feran
See also: ferán
Old English
Verb
fēran
- to go, to travel or journey
- Ic fere geond foldan: I fare yond the land.
- to set out, to leave or depart
- He on morne feran wolde: he wished to leave in the morning.
Conjugation
Conjugation of fēran (weak class 1)
| infinitive | fēran | tō fēranne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | fēre | fērde |
| 2nd-person singular | fērest | fērdest |
| 3rd-person singular | fēreþ | fērde |
| plural | fēraþ | fērdon |
| subjunctive | present | past |
| singular | fēre | fērde |
| plural | fēren | fērden |
| imperative | ||
| singular | fēr | |
| plural | fēraþ | |
| participle | present | past |
| fērende | (ġe)fēred | |
Descendants
- English: fere