Definify.com
Definition 2025
fictitius
fictitius
Latin
Adjective
fictītius m (feminine fictītia, neuter fictītium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | fictītius | fictītia | fictītium | fictītiī | fictītiae | fictītia | |
| genitive | fictītiī | fictītiae | fictītiī | fictītiōrum | fictītiārum | fictītiōrum | |
| dative | fictītiō | fictītiō | fictītiīs | ||||
| accusative | fictītium | fictītiam | fictītium | fictītiōs | fictītiās | fictītia | |
| ablative | fictītiō | fictītiā | fictītiō | fictītiīs | |||
| vocative | fictītie | fictītia | fictītium | fictītiī | fictītiae | fictītia | |
References
- fictitius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “fictitius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.