Definify.com
Definition 2025
fingur
fingur
Faroese
Noun
fingur m (genitive singular fingurs, plural fingrar)
Declension
| m19 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | fingur | fingurin | fingrar | fingrarnir |
| Accusative | fingur | fingurin | fingrar | fingrarnar |
| Dative | fingri | fingrinum | fingrum | fingrunum |
| Genitive | fingurs | fingursins | fingra | fingranna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse fingr, from Proto-Germanic *fingraz, from Proto-Indo-European *pénkʷrós.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfiŋkʏr/
- Rhymes: -iŋkʏr
Noun
fingur m (genitive singular fingurs, nominative plural fingur)
Declension
declension of fingur
| fingur | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | fingur | fingurinn | fingur | fingurnir |
| accusative | fingur | fingurinn | fingur | fingurna |
| dative | fingri | fingrinum | fingrum | fingrunum |
| genitive | fingurs | fingursins | fingra | fingranna |
Synonyms
- (finger): putti m