Definify.com
Definition 2024
fjara
fjara
Faroese
Noun
fjara f (genitive singular fjaru, uncountable)
Synonyms
- fjøra (more common)
Declension
| Declension of fjara (singular only) | ||
|---|---|---|
| f1s | singular | |
| indefinite | definite | |
| nominative | fjara | fjaran |
| accusative | fjaru | fjaruna |
| dative | fjaru | fjaruni |
| genitive | fjaru | fjarunnar |
Verb
fjara (third person singular past indicative fjaraði, third person plural past indicative fjarað, supine fjarað)
- to ebb away
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | fjara | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | fjarandi | |||
| past participle a6 | fjaraður | |||
| supine | fjarað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | fjari | fjarar | fjarar | fjara |
| past | fjaraði | fjaraði | fjaraði | fjaraðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | fjara! | — | fjarið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfjaːra/
- Rhymes: -aːra
Noun
fjara f (genitive singular fjöru, nominative plural fjörur)
Declension
declension of fjara
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | fjara | fjaran | fjörur | fjörurnar |
| accusative | fjöru | fjöruna | fjörur | fjörurnar |
| dative | fjöru | fjörunni | fjörum | fjörunum |
| genitive | fjöru | fjörunnar | fjara | fjaranna |
Verb
fjara (weak verb, third-person singular past indicative fjaraði, supine fjarað)
- to ebb
Conjugation
fjara — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fjara | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fjarað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fjarandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég fjara | við fjörum | present (nútíð) |
ég fjari | við fjörum |
| þú fjarar | þið fjarið | þú fjarir | þið fjarið | ||
| hann, hún, það fjarar | þeir, þær, þau fjara | hann, hún, það fjari | þeir, þær, þau fjari | ||
| past (þátíð) |
ég fjaraði | við fjöruðum | past (þátíð) |
ég fjaraði | við fjöruðum |
| þú fjaraðir | þið fjöruðuð | þú fjaraðir | þið fjöruðuð | ||
| hann, hún, það fjaraði | þeir, þær, þau fjöruðu | hann, hún, það fjaraði | þeir, þær, þau fjöruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
fjara (þú) | fjarið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fjaraðu | fjariði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fjaraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
fjaraður | fjöruð | fjarað | fjaraðir | fjaraðar | fjöruð | |
| accusative (þolfall) |
fjaraðan | fjaraða | fjarað | fjaraða | fjaraðar | fjöruð | |
| dative (þágufall) |
fjöruðum | fjaraðri | fjöruðu | fjöruðum | fjöruðum | fjöruðum | |
| genitive (eignarfall) |
fjaraðs | fjaraðrar | fjaraðs | fjaraðra | fjaraðra | fjaraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
fjaraði | fjaraða | fjaraða | fjöruðu | fjöruðu | fjöruðu | |
| accusative (þolfall) |
fjaraða | fjöruðu | fjaraða | fjöruðu | fjöruðu | fjöruðu | |
| dative (þágufall) |
fjaraða | fjöruðu | fjaraða | fjöruðu | fjöruðu | fjöruðu | |
| genitive (eignarfall) |
fjaraða | fjöruðu | fjaraða | fjöruðu | fjöruðu | fjöruðu | |