Definify.com
Definition 2025
flammabundus
flammabundus
Latin
Adjective
flammābundus m (feminine flammābunda, neuter flammābundum); first/second declension
- (post-classical) flaming
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | flammābundus | flammābunda | flammābundum | flammābundī | flammābundae | flammābunda | |
| genitive | flammābundī | flammābundae | flammābundī | flammābundōrum | flammābundārum | flammābundōrum | |
| dative | flammābundō | flammābundō | flammābundīs | ||||
| accusative | flammābundum | flammābundam | flammābundum | flammābundōs | flammābundās | flammābunda | |
| ablative | flammābundō | flammābundā | flammābundō | flammābundīs | |||
| vocative | flammābunde | flammābunda | flammābundum | flammābundī | flammābundae | flammābunda | |
References
- flammabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- FLAMMABUNDUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “flammabundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.