Definify.com
Definition 2025
francus
francus
See also: frančus
Latin
Noun
francus m (genitive francī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | francus | francī |
| genitive | francī | francōrum |
| dative | francō | francīs |
| accusative | francum | francōs |
| ablative | francō | francīs |
| vocative | france | francī |
Adjective
francus m (feminine franca, neuter francum); first/second declension
- (Late Latin) Frank, of or pertaining to the Franks
- (Medieval Latin) French, of or pertaining to the French people.
- (Medieval Latin, substantive) a Frenchman
Synonyms
- (Frank): francicus, franciscus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | francus | franca | francum | francī | francae | franca | |
| genitive | francī | francae | francī | francōrum | francārum | francōrum | |
| dative | francō | francō | francīs | ||||
| accusative | francum | francam | francum | francōs | francās | franca | |
| ablative | francō | francā | francō | francīs | |||
| vocative | france | franca | francum | francī | francae | franca | |
References
- FRANCUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “francus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- francus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016